(32)نشانه های امامت تمام شد وقتی/شکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم

الإمامُ الهادیُّ علیه ‏السلام : لَولا مَن یَبقى بَعدَ غَیبَةِ قائمِنا علیه ‏السلام مِنَ العُلَماءِ الدّاعینَ إلَیهِ ، و الدالّینَ عَلَیهِ ، و الذابّینَ عَن دینِهِ بِحُجَجِ اللّه‏ِ ، و المُنقِذینَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّه‏ِ مِن شِباکِ إبلیسَ و مَرَدَتِهِ ، و مِن فِخاخِ النَّواصِبِ ، لَما بَقِیَ أحَدٌ إلاّ ارتَدَّ عَن دینِ اللّه‏ِ و لکنهم الذین یمسکون ازمة قلوب ضعفآء الشیعة کما یمسک صاحب السفینة سکانها ، اولئک هم الأفضلون عند الله عزو جل.

دهمین پیشوای شیعیان جهان، امام هادى علیه ‏السلام فرمودند: اگر بعد از غیبت قائم ما علیه ‏السلام نبود وجود علمایى که به سوى او مى‏‌خوانند و به وجود او رهنمون مى‏‌شوند و با حجت‌هاى الهى از دین او دفاع مى‏‌کنند و بندگان ناتوان خدا را از دام‌هاى ابلیس و پیروان او مى‏‌رهانند و از دام های ناصبی‌ها نجات بخشند کسی در دین خدا پا برجا نمی ماند و همه مرتد می‌شدند، ولی آنان رهبری دل‌های شیعیان ضعیف را با قدرت در دست می‌گیرند و حفظ می‌کنند، چنان که ناخدای کشتی، سکان و فرمان کشتی را نگاه می‌دارد؛ آنان نزد خدا والاترین انسان ها هستند.^*

عنوان از :مهدی رحیمی

*احتجاج - ج 2 – ص 502

(31)در عالم از این نکته هزاران اثر افتاد/با آل علی هر که در افتاد ورافتاد

در 33 سال دوران امامت شما شش خلیفه یکی پس از دیگری آمدند.اما متوکل در ظلم و ستم و

آزار شما گوی سبقت را از همه ربود.او بود که شما را از شهر پدریتان ، از حرم جدتان – رسول خدا صلی الله علیه و آله- دورکرد.

  توی نامه ای که به شما نوشته بوداز اشتیاقش برای دیدنتان گفته بود و خواسته بود همراه 

یکی از فرماندهان ارتش، با هر کس از خانواده و دوستان که  تمایل دارید به سامرا بروید. اما

 نقشه های شومی در سر داشت . از همان زمان ورود شما به سامرا اذیت وتحقیر شروع

 شد.ترتیبی داد تا در بدو ورودتان به شهر شما را به جای نامناسبی که به کاروانسرای فقرا معروف بود ببرند.می خواست شما را در چشم مردم کوچک کند .

یک سال عید  فطر  بود که دستور داد تمام بنی هاشم حتی شما با پای برهنه مثل برده ها

مقابل خلیفه یعنی شخص متوکل راه بروید. شما با همه ی کسالتی که داشتید با کمک یکی از دوستانتان در مراسم حضور یافتید.

متوکل می خواست شما را بین مردم خوار کند. همان روز بود که شما خبر دادید او بیشتر از سه روز زنده نمیماند و قتل او به دست پسرش را پیش بینی کردید.

  و همان شد که شما گفته بودید.

(30)دلم هوای حرم کرده است می دانی/دلم هوای دو رکعت نماز بالاسر

دعاؤه فی زیارة سیدالشهداء
عن سلیمان المروزی، عن الرجل علیه‏ السلام قال: تقول عند قبر الحسین علیه‏ السلام:
السلام علیک یا اباعبدالله، السلام علیک یا حجة الله فی ارضه و شاهده علی خلقه، السلام علیک یابن رسول‏ الله، السلام علیک یابن علی المرتضی، السلام علیک یابن فاطمة الزهراء.
أشهد أنک قد أقمت الصلاة، و اتیت الزکاة، و أمرت بالمعروف، و نهیت عن المنکر، و جاهدت فی سبیل الله حتی أتاک الیقین، و صلی الله علیک حیا و میتا. ثم ضع خدک الایمن علی القبر و قل: اشهد انک علی بینة من ربک، جئتک مقرا بالذنوب، اشفع لی عند ربک یابن رسول ‏الله - ثم اذکر الائمة واحدا واحدا و قل: اشهد انهم حجج الله. ثم قل: اکتب لی عندک عهدا و میثاقا بانی اتیتک مجددا المیثاق، فاشهد لی عند ربک، انک انت الشاهد.

سلیمان مروزی از آن حضرت -امام هادی علیه السلام-  روایت کرده که فرمود: کنار قبر امام حسین - که بر او درود باد - می‏گویی: سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای حجت الهی در زمین و گواه او بر خلقش، سلام بر تو ای پسر پیامبر خدا، سلام بر تو ای پسر علی مرتضی، سلام بر تو ای پسر فاطمه زهرا. گواهی می‏دهم که نماز را به پا کرده و زکات دادی، و امر به معروف و نهی از منکر نمودی، و در راه خدا جهاد و تلاش نمودی تا این که مرگت فرارسید، و درود خدا بر تو در حال زندگیت و در زمان مرگت. آنگاه گونه‏ ی راستت را روی قبر نهاده و می‏گویی: گواهی می‏دهم که تو بر برهان از پروردگارت قرار داری، نزد تو آمده ‏ام در حالی که به گناهانم اقرار دارم، ای پسر رسول خدا نزد پروردگارت شفاعت مرا بنما - آنگاه نام ائمه را یکی یکی ذکر کرده و می‏گویی: گواهی می‏دهم که اینان حجت‏های الهی هستند. سپس بگو: در نزد خود عهد و پیمانی برایم بنویس که نزد تو آمده ‏ام تا تجدید میثاق نمایم، پس نزد پروردگارت به آن گواهی ده، به درستی که تو شاهد و گواهی. ^*

عنوان از سید حمید رضا برقعی

*منبع: صحیفه امام هادی؛ جواد قیومی اصفهانی؛ دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم چاپ اول 1381

(29)محکمات کلمات تو مسلمانم کرد

قیصر روم برای یکی از خلفای بنی‏ عباس، در ضمن نامه ‏ای نوشت: «ما در کتاب انجیل دیده ‏ایم که هر کس از روی حقیقت سوره ‏ای بخواند که خالی از هفت حرف باشد، خداوند جسدش را بر آتش دوزخ حرام می ‏کند و آن هفت حرف عبارت است از: «ث، ج، خ، ز، ش، ظ، ف»، ما هر چه بررسی کردیم، چنین سوره‏ ای را در کتابهای تورات و زبور و انجیل نیافتیم، آیا شما در کتاب آسمانی خود، چنین سوره ‏ای را دیده‏ اید؟»
خلیفه‏ ی عباسی، دانشمندان را جمع کرد، و این مسأله را با آنها در میان گذاشت، آنها از جواب آن درماندند، سرانجام این سؤال را از امام هادی علیه‏ السلام پرسیدند، آن حضرت در پاسخ فرمود: آن سوره، سوره‏ ی «حمد» است، که این حروف هفتگانه در آن نیست.
پرسیدند: فلسفه‏ ی نبودن این هفت حرف، در این سوره، چیست؟ فرمود: حرف «ث» اشاره به «ثبور» (هلاکت) و حرف «ج» اشاره به «جحیم» (نام یکی از درکات دوزخ) و حرف «خ» اشاره به «خبیث» (ناپاک) و حرف «ز» اشاره به «زقوم» (غذای بسیار تلخ دوزخ) و حرف «ش» اشاره به «شقاوت» (بدبختی) و حرف «ظ» اشاره به «ظلمت» (تاریکی) و حرف «ف» اشاره به آفت است.
خلیفه، این پاسخ را برای قیصر روم نوشت، قیصر پس از دریافت نامه، بسیار خوشحال شد و به اسلام گروید و در حالی که مسلمان بود از دنیا رفت.¹ 

عنوان از :سید حمید رضا برقعی
1.شرح شافیه ابی‏فراس، مطابق نقل منتخب التواریخ، ص 795

(28)این دعا کردم و از شش جهت آمین آمد

متوکل به جرم محبتِ به امام هادی علیه السلام حقوقش را نمی داد¹ . خدمت امام علیه السلام رفت و کمک خواست .امام به او اطمینان دادند که مشکلش رفع می شود .

 شب بود که چند نفر از طرف خلیفه آمدند و او را نزد متوکل بردند.دو برابر آنچه را که طلب داشت به او داد .

از فتح بن خاقان- وزیر متوکل - پرسید:"امام هادی علیه السلام به اینجا آمدند؟" گفت :"نه ، اما شک ندارم که امام علیه السلام برای تو دعا کرده اند. به ایشان بگو برای من نیز دعا کنند ."

دوباره پیش امام علیه السلام  رفت تا بگوید  به به برکت وجودشان به خواسته اش رسیده است . که می داند که ایشان نزد متوکل نرفته اند و از او تقاضایی نکرده اند. امام فرمودند : خداوند می‏داند به هنگام مشکلات ما جز به او پناه نمی‏بریم و بر غیر او توکل نمی‏کنیم .

وقتی ماجرای التماس دعای فتح بن خاقان را به امام گفت فرمودند : او ما را در ظاهر دوست دارد و در باطن چنین نیست و دعا برای او فایده ‏ای ندارد. از امام خواست تا دعایی به او بیاموزد.امام هادی علیه السلام  فرمودند : دعایی است که من بسیار می‏خوانم و از خداوند خواسته‏ ام کسی که بعد از من و در کنار قبر من آن را بخواند نا امید برنگرداند و دعا این است :

 یَا عُدَّتِی عِنْدَ الْعَدَدِ [الْعُدَدِ] وَ یَا رَجَائِی وَ الْمُعْتَمَدَ وَ یَا کَهْفِی وَ السَّنَدَ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ وَ یَا قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِکَ وَ لَمْ تَجْعَلْ فِی خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ أَحَدا صَلِّ عَلَى جَمَاعَتِهِمْ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا²

اى ذخیره من در برابر ذخیره‌ها و اى امید من و تکیه‌گاهم و اى پناهگاه، و پشت و پناهم اى یگانه‌ اى یکتا و اى که درباره خود فرمودى: بگو خدا یکى است، از تو خواهم خدایا  به حق آفریدگانى که نظیر آنها را در میان مخلوقاتت نیافریده ‏اى، درود فرست بر گروه آنها و درباره من چنین و چنان کن.( اینجا خواسته ات را بگو)

عنوان از:شهریار

1.شخصی به نام ابوموسی

2.بحار، ج 50، ص 127؛ مناقب، ج 4، ص 411.

(27)هر کس به دلش مهر تو آقا بنشیند/مهرش به دل حضرت زهرا بنشیند

امام هادی علیه السلام از رسوال اکرم صل الله علیه و آله و سلم روایت می کند:

دخترم از این جهت فاطمه سلام الله علیها نامیده شد که خداوند او را و دوست دارانش را از آتش جهنم جدا کرد.¹

مولای من میلاد آسمانی حضرت مادر بر شما مبارک ! می شود عیدی امروز ما ظهور امام زمانمان باشد؟

اللهم عجل لولیک الفرج

آقای من !

  ما فقیریم سفره ای وا کن            سامرایی حواله ی ما کن^*                                                

عنوان از :سید علی رکن الدین

1. امالی شیخ طوسی ج 1 / ص 300

*علی اکبر لطیفیان

(26)احسان خانواده تان از قدیم بود/آنقدر روی بام شما یا کریم بود

با وجود سختگیری ها و محدودیت ها ، شما حواستان به همه بود. اگر بدهکاری برای ادای قرضش از شما کمک می خواست دست پر بر می گشت . گاهی  فقیری نزد شما می آمد تا سرمایه ای برای  شروع کسب و کار دست و پا کند. پناه مردم هنگام گرفتاری ها و مشکلاتشان بودید.

در بخشنگی و سخاوت بی نظیر بودید. وصف  عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم¹ فقط برازنده شما اهل بیت است که شیوه ‏تان نیکی و خویتان کرم است.  نزدیک عید قربان  بود که سپردید  تعداد زیادی گوسفند بخرند و قربانی کنند و بین افرادی که می خواستید تقسیم کنند. این موقع سال که همه قربانی می کردند فرصت خوبی بود تا بتوانید به دوستان و خویشانتان کمک کنید بدون اینکه  به بهانه ی ارتباط با شما آزاری از خلیفه و مامورانش متوجه آنها شود.²

عنوان از: علی اکبر لطیفیان

1.از زیارت جامعه ی امام هادی علیه السلام

2.اصول کافی: ج 1، ص 498،

(25)شکر نعمت ، نعمتت افزون کند

ابوهاشم جعفری می‏گوید^*: یکبار فقر شدیدی به من روی آورد. خدمت امام هادی علیه‏ السلام شرفیاب شدم و چون اجازه دادند، نشستم. فرمود: «ای ابا هاشم! شکر کدام یک از نعمت‏های خدا را که به تو عطا فرموده می‏توانی بجا آوری؟» من سکوت کردم و ندانستم چه بگویم. امام خود فرمود: «خدا به تو ایمان عطا کرد و به جهت آن بدنت را از آتش دوزخ بازداشت، خدا به تو صحت و عافیت عطا کرد و تو را بر اطاعت خود یاری فرمود، خدا به تو قناعت عطا کرد و بدین وسیله آبروی تو را حفظ نمود». آنگاه فرمود: «ای ابا هاشم! من به این مطلب آغاز کردم؛ چون گمان می‏کنم تو می‏خواهی از کسی که این همه نعمت به تو عطا کرده است نزد من شکوه کنی. من دستور دادم صد دینار [طلا] به تو بدهند، آن را بگیر».

*از شیعیان امام هادی علیه السلام

^{1.بحار الانوار، ج 50، ص 129}

(24)خیلی دور ، خیلی نزدیک

دیدارها و رفت و آمدهای شما کنترل می شد.شیعیان و دوستانتان که به دیدار شما می آمدند ، اگر شناسایی می شدند از گزند خلیفه در امان نبودند.

دیدار عبدالعظیم حسنی با شما که به گوش خلیفه رسید  دستور تعقیب و دستگیریش را داد ، سید الکریم  نیز خود را از چشم ماموران پنهان می کرد و شهر به شهر به صورت ناشناس می رفت  تا به ری رسید و همانجا ماند.عرصه را برشما و دوستانتان تنگ کرده بودند.

برای اینکه از جانب خلیفه خطری متوجه دوستان و شیعیانتان نباشداز آنها خواسته بودید کمتر به دیدارتان بیایند. نمایندگان شما بودند  که وظیفه داشتند هم اموالی مثل خمس، زکات، نذورات و هدایا را تحویل بگیرند  و هم به شبهات فقهی و عقیدتی شیعیان پاسخ بدهند.

دست فروش دوره گردی را که به سراغ شما آمده بود .خوب می شناختید از دوستانتان بود .به سختی خود را به شما رسانده بود وانمود می کرد که می خواهد چیزی را به شما بفروشد .در همان حین سوالاتش را پرسید و امانت هایی را که پیش او بود به شما سپرد و به سرعت از آنجا دور شد.

بعضی وقت ها هم تنها راه ارتباط شیعیان با شما  نوشتن نامه بود .توی نامه هایشان از شما می خواستند برای رفع گرفتاری هایشان دعا کنید. یا می خواستند تکلیفشان را در مورد امام بعد از شما بدانند.بعضی ها هم سوالات اعتقادی  و فقهی می پرسیدند.

(23)دست به کاری زنم که غصه سر آید

بارها خواسته ام کاری کنم ، هدفی تعیین کرده ام ،برایش برنامه ریخته ام اما بعد از چند روز سست شده ام تلاش هایم کمرنگ شده و شور و شوق روزهای اول را نداشته ام .فرصت ها را از دست داده ام و بعد احساس نا امیدی به سراغم آمده و با افسوس به گذشته فکر کرده ام و لحظه هایی را که در دستم هستند هم  تلف کرده ام  ...

مولایم امام هادی علیه السلام  می فرمایند:

اَذْکُرْ حَسَراتِ التَّفْرِیطِ بِاَخْذِ تَقْدیمِ الْحَزْمِ¹

افسوس خوردن کوتاهی در انجام دادن کار را، با تصمیم‌گیری قاطع جبران کن.

آیه ی لَیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى² را با خودم زمزمه میکنم یا "علی" می گویم و بلند می شوم .

بر سر آنم که گر ز دست بر آید            دست به کاری زنم که غصه سر آید

 

1- تحفالعقول ، ص 512

_{2- برای انسان جز حاصل تلاش او نیست . سوره نجم - آیه :}